یکی از نمادها و جلوه های فرهنگی در کشورهای اسلامی مسأله پوشش افراد و به ویژه پوشش و حجاب زنان است. به نظر می رسد طی دهه های اخیر و همزمان با گسترش بحث جهانی شدن این مسأله در کشورهای اسلامی قدری رنگ باخته و حساسیت های گذشته نسبت به آن وجود ندارد.
ادامه مطلب
حجاب چشم
قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ (نور؛30) ای رسول ما به مردان مؤمن بگو تا چشمها را از نگاه ناروا بپوشند.
قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ(نور؛31) ای رسول به زنان مؤمن بگو تا چشمها را از نگاه ناروا بپوشند.
حجاب در گفتار
نوع دیگر حجاب و پوشش قرآنی، حجاب گفتاری زنان در مقابل نامحرم است:
فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ(احزاب؛32) پس زنهار نازک و نرم با مردان سخن نگویید؛ مبادا آن که دلش بیمار (هوا و هوس) است به طمع افتد.
حجاب رفتاری
نوع دیگر حجاب و پوشش قرآنی، حجاب رفتاری زنان در مقابل نامحرم است. به زنان دستور داده شده است به گونهای راه نروند که با نشان دادن زینتهای خود باعث جلب توجه نامحرم شوند
وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ(نور؛31) و آن طور پای به زمین نزنند که خلخال و زیور پنهان پاهایشان معلوم شود.
از مجموع مباحث طرح شده به روشنی استفاده میشود که مراد از حجاب اسلامی، پوشش و حریم قایل شدن در معاشرت زنان با مردان نامحرم در انحای مختلف رفتار، مثل نحوه‌ی پوشش، نگاه، حرف زدن و راه رفتن است. بنابراین، حجاب و پوشش زن نیز به منزله‌ی یک حاجب و مانع در مقابل افراد نامحرم است که قصد نفوذ و تصرف در حریم ناموس دیگران را دارند. همین مفهوم منع و امتناع در ریشه‌ی لغوی عفت نیز وجود دارد؛
حجاب و عفت
دو واژه‌ی «حجاب» و «عفت» در اصل معنای منع و امتناع مشترکاند. تفاوتی که بین منع و بازداری حجاب و عفت است، تفاوت بین ظاهر و باطن است؛ یعنی منع و بازداری در حجاب مربوط به ظاهر است، ولی منع و بازداری در عفت، مربوط به باطن و درون است؛ چون عفت یک حالت درونی است، ولی با توجه به این که تأثیر ظاهر بر باطن و تأثیر باطن بر ظاهر، یکی از ویژگی‌های عمومی انسان است؛ بنابراین، بین حجاب و پوشش ظاهری و عفت و بازداری باطنی انسان، تأثیر و تأثّر متقابل است؛ بدین ترتیب که هرچه حجاب و پوشش ظاهری بیشتر و بهتر باشد، این نوع حجاب در تقویت و پرورش روحیه‌ی باطنی و درونی عفت، تأثیر بیش‌تری دارد؛ و بالعکس هر چه عفت درونی و باطنی بیشتر باشد باعث حجاب و پوشش ظاهری بیشتر و بهتر در مواجهه با نامحرم میگردد.
قالَ عَلِىّ (علیه السّلام):
أَحْسَنُ مَلابِسِ الدّینِ، الْحَیاءُ حضرت على (علیه السّلام) فرمود:
بهترین لباس دین، حیاست.
منبع : غررالحکم، ج 2، ص 398
قالَ النَّبىُّ (صلّی الله علیه و آله و سلّم):
ما زانَ اللّهُ عَبْداً بِزینَةٍ أَفْضَل مِنْ عَفافٍ فى دینِهِ وِ فَرْجِهِ.
پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود:
خدا هیچ بندهاى را به زینتى برتر از عفت در دین و پاکدامنى، نیاراست.
منبقَالَ عَلی بن أبیطالب (علیهالسلام):
عِفَّةُ الرَّجُلِ عَلى قَدْرِ غَیْرَتِهِ
امام على (علیهالسلام):
پاکدامنى مرد به اندازه غیرت او است .
منبع : نهج البلاغه ، ح 44، ص 1110
